ورزش های تقویت کننده عضالت کف لگن در درمان بی اختیاری استرسی ادرار: یک مطالعه مروری مبتنی بر شواهد

مقدمه: مطالعه حاضر با هدف ارزیابی مطالعات مرتبط با ورزش های تقویت کننده عضالت کف لگن در زنان مبتال به بی اختیاری استرسی ادرار انجام شد. این مطالعه شامل انواع پروتکل های آموزش ورزش ها نظیر آموزش فردی و گروهی، آموزش قدرت و مهارت، مدت مطلوب درمان، وضعیت های زنان در حین انجام ورزش ها و در نهایت ارائه بهترین شواهد در دسترس برای انتخاب مؤثرترین پروتکل آموزش ورزش ها می باشد. روشکار: برخی منابع الکترونیکی اصلی مبتنی بر شواهد )Evidence-Based Practice, Medlin,Cochrane Database( جهت به دست آوردن مقاالت منتشر شده بین سال های 1331 تا 2111 مورد جستجو قرار گرفتند. تعداد 11 مقاله کارآزمایی بالینی به دست آمد و 21 مقاله به منظور دستیابی به بهترین شواهد در دسترس برای برنامه های آموزشی در زنان مبتال به بی اختیاری استرسی ادرار انتخاب شدند. یافتهها: شواهد نشان داد که انجام برنامه ورزشی به صورت گروهی یا فردی تأثیری در نتیجه درمان ندارد، در حالی که شواهد علمی بیان کردند که ترکیبی از آموزش قدرت و مهارت در درمان بی اختیاری استرسی ادرار مؤثر است، اما سهم هر یک از این اجزاء بر نتایج درمان مشخص نیست. برنامه های درمانی کمتر از 9 ماه ممکن است به همان اندازه ای که در بهبود بی اختیاری استرسی ادرار مؤثر هستند، قدرت عضالت کف لگن را افزایش دهند. همچنین مطالعات مختلف، ارجحیت وضعیت خاصی در برنامه ورزشی را نشان نمی دهند. نتیجهگیری: اگرچه شواهدی قوی مبنی بر اثربخشی ورزش های تقویت کننده عضالت کف لگن در درمان بی اختیااری استرسی ادرار در زنان وجود دارد، اما همچنان تعیین مطلوب ترین پروتکل آموزشی، نیاز به مطالعات جامع تر و گساترده تر دارد.